rozżalić

rozżalić
{{stl_51}}{{LABEL="twplderozzdotalicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}rozżalić{{/stl_39}}{{stl_41}} pf →{{/stl_41}}{{stl_50}}{{LINK="rozżalać" LABEL="twplderozzdotalacacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} rozżalać{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_51}}{{LABEL="twplderozzdotalacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}rozżalać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}rozżalić{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ę) (rozczulić){{/stl_41}}{{stl_7}} wehmütig machen;{{/stl_7}}{{stl_41}} (urazić){{/stl_41}}{{stl_7}} kränken, betrüben;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}rozżalać się{{/stl_9}}{{stl_7}} sein Leid klagen; wehmütig werden;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}rozżalać się na{{/stl_9}}{{stl_41}} (A){{/stl_41}}{{stl_7}} klagen, traurig sein (über{{/stl_7}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}rozżalać się nad sobą{{/stl_9}}{{stl_7}} Selbstmitleid bekommen, sich (selbst) bemitleiden;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}rozżalać się nad swoim losem{{/stl_9}}{{stl_7}} über sein Schicksal klagen{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • rozżalić — dk VIa, rozżalićlę, rozżalićlisz, rozżalićżal, rozżalićlił, rozżalićlony rozżalać ndk I, rozżalićam, rozżalićasz, rozżalićają, rozżalićaj, rozżalićał, rozżalićany «wzbudzić, wywołać w kimś uczucie żalu, smutku, rozgoryczenia; rozgoryczyć;… …   Słownik języka polskiego

  • rozżalić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozżalać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozżalać się – rozżalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać coraz intensywniejszy żal; pogrążać się w żalu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chory rozżalił się nad sobą, nad swoim losem. Rozżaliła się na przyjaciółkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozżalać — → rozżalić …   Słownik języka polskiego

  • rozżalenie — n I 1. rzecz. od rozżalić. 2. «żal, smutek, rozgoryczenie» Słowa pełne rozżalenia. Myśleć o czymś z rozżaleniem. Mówić z rozżaleniem w głosie. Ogarnęło ją rozżalenie. rozżalenie się rzecz. od rozżalić się …   Słownik języka polskiego

  • rozmazgaić — dk VIa, rozmazgaićaję, rozmazgaićaisz, rozmazgaićaj, rozmazgaićaił, rozmazgaićajony rozmazgajać ndk I, rozmazgaićam, rozmazgaićasz, rozmazgaićają, rozmazgaićaj, rozmazgaićał, rozmazgaićany, pot. «zrobić z kogoś mazgaja, niedołęgę, ślamazarę»… …   Słownik języka polskiego

  • rozżalony — rozżalonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozżalić (p.) rozżalony «będący wyrazem czyjegoś rozżalenia, pełen żalu, smutku, rozgoryczenia» Skarżyła się rozżalonym głosem. Rozżalonym wzrokiem spoglądała na niewdzięcznika …   Słownik języka polskiego

  • rozżalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozżalaćam, rozżalaća, rozżalaćają {{/stl 8}}– rozżalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozżalaćlę, rozżalaćli, rozżalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś coraz intensywniej odczuwa żal; wywoływać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozżalenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozżalić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan uczuciowy intensywnego, narastającego żalu, rozgoryczenia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”